بنا به خبر دريافتى٬ با نزدیک شدن تعطیلات تابستانی در شرکت ایران خودرو دور جدیدی از اخراج و بیکارسازها و قلع و قمع معیشت و زندگی کارگران و خانواده های محرومشان شروع شده است. در چندین روز گذشته دهها نفر از کارگران از جمله تعدادی از کارگران قسمت ایتکو پرس از کار اخراج شدند. این اخراجهای کارگران بتدریج و بطور مداوم در حال اجراست. یکی از کارگران ایتکو میگويد: دراین تعطیلات اجباری که از بیست و پنجم تیر ماه شروع می شود٬ نه تنها بابت این یک هفته به ما دستمزدی پرداخت نمی شود بلکه هدف اصلی کارفرما توطئه و دسیسه چینی برای اخراج هرچه بیشتر کارگران است. یکی دیگر از کارگران معترض میگويد: آخر مگه می شه با جیب خالی و قرض و بدهکاری و ترس از اخراج و بیکاری به تفریح و مسافرت رفت!؟
بلوری٬ چهره منفور و ضد کارگری که یکی از مدیران تولید اين شرکت است٬ با صراحت و وقاحت ويژه اى در بین جمعی از کارگران معترض و ناراضی گفته است: "هدف اصلی ما از تعطیلات یک هفته ای تابستانی اخراج کارگران ناراضی و فرسوده و جایگزین کردن نیروهای جوان تر، مطیع و تازه نفس٬ و همچنین تعمیر و ترمیم دستگاهها و وسایل تولید برای بارآوری و تولید بهتر و بیشتر است!"
خبر اخراج بويژه در دو سايت ايتکو پرس با نصب روبات ها اعلام شده بود و مقدمات آن هم صورت گرفت. بلوری به کارگران اعلام نمود که تا پایان شهریور ماه ٢٣٠ نفر از کارگران قراردادی را اخراج خواهند کرد و مابقى کارگران سایت دو ایتکوپرس را در سایت یک ایتکوپرس واقع در اتوبان کرج قزوین ادغام ميکند. آنها اعلام داشته اند که روش کار تاکنونى برای شرکت سوددهی نداشته و پول اضافی هم برای پرداخت به کارگران ندارند! اقدام بعدىشان تمديد نکردن قراردادها و تغيير قرادادهاى منعقد شده بود. شرکت از تمديد قراردادها با کارگران امتناع کرد٬ و همينطور کارگرانی را که با شرکت قرارداد یکساله داشتند٬ قراردادشان را به ٣ ماهه تبدیل کرد.
اما اخراج کارگران "فرسوده و ناراضى" يک سياست سرمايه داران همه جاى ايران است. "فرسوده و ناراضى" اسم رمز کارگران باسابقه و بانفوذ کلام در محيط کار است. سرمايه داران ايران يک ارتش عظيم بيکارى را دم دست دارند. الگوى شرکتهاى پيمانى و کارگر قراردادى به سياست تصفيه و تغيير مرتب ترکيب نيروى کار متکى است. اين الگو٬ درعين حال که استثمار و بردگى را تشديد ميکند٬ تاثيرات متفاوتى در کوتاه مدت و دراز مدت دارد. از يکسو ناامنى را در کار بالا ميبرد و خطر اخراج را مداوما روى سر کارگر ميگذارد و ديگر بندرت با کارگرانى با سابقه قديمى در يک مرکز صنعتى مواجهيم٬ و از سوى ديگر کارگر در پريودهاى مختلف در نقاط مختلف ايران کار ميکند و اين به سهم خود در مدت زمان طولانى تر به انتقال تجربه سريع تر و کارگران مجرب تر منجر ميشود. محدوديت اين سياست براى کارفرماها و شرکتهاى پيمانى دسترسى نداشتن به خيل وسيع کارگران با دانش فنى لازم است. سرمايه داران براى جبران با گسترش کار قراردادى و سرعت دادن به جايگزينى کارگر جوانتر و جديدتر افزوده اند. اين تنها بلورى نيست که با اين وقاحت با کارگر برخورد ميکند٬ قبلا ديگر کارفرماهاى ايران خودرو گفته بودند "کارگر پيمانکار و قراردادى براى ما مثل ليوان يک بار مصرف است. هر وقت کارمان تمام شد٬ مى اندازيمش تو سطل آشغال!" اين گفته ها جوهر نگرش ضد انسانى سرمايه دار به کارگر است.
تا به ايران خودرو برميگردد٬ طرح اينها سازمان دادن گسترده توليد و رقابت در بازار جهانى است. افزايش توليدى که اينها از آن سخن ميگويند لازمه اش سازماندهى يک شرايط کار تماما پادگانى و بشدت خشن است. اهميت "مطيع بودن" کارگر براى سرمايه داران اينجاست و سياست تصفيه مرتب نيروى کار از لايه قديمى تر کارگران يا مشخصا کارگران ناراضى بر همين اساس است. همينطور يک هدف مهم سياست اخراج٬ تشديد شکاف و رقابت در بين کارگران تحت شرايط بشدت وخيم اقتصادى است. شرايطى که کارگر را محتاط ميکند. کارگرى که با يک قراداد سفيد امضا کار ميکند و به هر دليلى ميتواند اخراج شود و کابوس گرسنگى شديد تر خانواده همواره بالاى سرش قرار دارد٬ حق دارد محتاط باشد و بى گدار به آب نزند. کارفرماها ازاين وضعيت براى تحميل شرايط برده وارتر وسيعا استفاده ميکند.
اما کارگران با تمام اين معضلات بطور واقعى عمدتا ناراضى هستند. تصفيه اين نارضايتى عظيم ممکن نيست. پاسخ واقعى همه اين معضلات اينست که در مقابل اخراج همکارانمان همه ناراضى باشيم و با اهرم قوى اى که در دست داريم مانع اجراى اين سياستها شويم. کارگران ايران خودرو اگر نتوانند در مقابل طرح اخراج وسيع پاسخى بدهند٬ عملا شرايط بسيار خشن ترى از امروز را پذيرفته اند. حقيقت اينست که تمام آرزوهاى سرمايه داران ايران خودرو در بازار جهانى٬ اگر کارگران متحدانه مطيع نباشند٬ دود ميشود و به هوا ميرود. بايد اين نيرو را بميدان بکشيم. ضروى است کارگران ايران خودرو در مقابل اهداف استراتژيک سرمايه داران٬ اهداف استراتژيک و مرحله اى خود را قرار دهند.
